1. У законапраекце ў развіццё палажэнняў Канстытуцыі ўстанаўліваецца рэгуляванне канстытуцыйнага судаводства па справах аб:
тлумачэнні Канстытуцыі;
адпаведнасці Канстытуцыі законаў, указаў Прэзідэнта, пастаноў Савета Міністраў, нарматыўных прававых актаў іншых дзяржаўных органаў;
канстытуцыйнасці праектаў законаў аб унясенні змяненняў і дапаўненняў у Канстытуцыю;
адпаведнасці Канстытуцыі законаў, прынятых Парламентам, да іх падпісання Прэзідэнтам;
канстытуцыйнасці пытанняў, якія выносяцца на рэспубліканскі рэферэндум;
адпаведнасці Канстытуцыі міжнародных дагавораў Рэспублікі Беларусь, якія не ўступілі ў сілу;
наяўнасці фактаў сістэматычнага або грубага парушэння Прэзідэнтам Канстытуцыі;
наяўнасці фактаў сістэматычнага або грубага парушэння палатамі Парламента Канстытуцыі;
канстытуцыйнасці правядзення выбараў Прэзідэнта, дэпутатаў Палаты прадстаўнікоў і членаў Савета Рэспублікі;
канстытуцыйнасці законаў, прымененых у канкрэтнай справе, па канстытуцыйных скаргах;
канстытуцыйнасці нарматыўных прававых актаў, якія падлягаюць прымяненню пры разглядзе судамі канкрэтных спраў, па запытах судоў.
2. Згодна з Канстытуцыяй правам на зварот у Канстытуцыйны Суд надзелены Прэзідэнт, Прэзідыум Усебеларускага народнага сходу, Палата прадстаўнікоў, Савет Рэспублікі, Вярхоўны Суд, Савет Міністраў, суды агульнай юрысдыкцыі і грамадзяне.
Палажэннямі законапраекта вызначаецца парадак іх звароту ў Канстытуцыйны Суд.
Устаноўлены працэсуальны парадак падачы канстытуцыйнай скаргі:
канстытуцыйную скаргу мае права падаць грамадзянін;
абскарджваецца парушэнне яго канстытуцыйных правоў і свабод;
праверцы могуць быць падвергнуты толькі нормы законаў, прымененых у канкрэтнай справе;
грамадзянінам вычарпаны ўсе іншыя сродкі судовай абароны.
Вычарпанне сродкаў судовай абароны азначае, што грамадзянінам выкарыстаны ўсе магчымасці абскарджання судовых пастаноў, аднак, па меркаванні грамадзяніна, яго канстытуцыйныя правы і свабоды застаюцца парушанымі ў сілу неканстытуцыйнасці закона, прымененага судом пры разглядзе справы.
Устаноўлена, што скарга павінна быць пададзена не пазней аднаго года з дня прыняцця судовай пастановы, якой вычэрпваюцца ўсе іншыя сродкі судовай абароны.