12 красавіка 2011 г. Канстытуцыйны Суд Рэспублікі Беларусь на падставе часткі восьмай артыкула 22 Кодэкса Рэспублікі Беларусь аб судаўладкаваннi і статусе суддзяў прыняў рашэнне «Аб заканадаўчых актах Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь» (суддзя-дакладчык Сяргеева В.Г.).

У рашэнні Канстытуцыйнага Суда адзначаецца, што ў адпаведнасці з Канстытуцыяй Рэспублікі Беларусь 1978 года, Канстытуцыяй Рэспублікі Беларусь 1994 года да ўнясення ў яе змяненняў і дапаўненняў, прынятых на рэспубліканскім рэферэндуме 24 лістапада 1996 года, Вярхоўным Саветам Рэспублікі Беларусь як заканадаўчым органам у мэтах рэгулявання найбольш важных грамадскіх адносiн нароўні з законамі прымаліся пастановы. Пастановы Вярхоўнага Савета, якія маюць нарматыўны характар, былі абавязковымi для выканання ўсімі дзяржаўнымі органамі, службовымі асобамі, арганізацыямі і грамадзянамі на тэрыторыі рэспублікі.

Канстытуцыйным Судом былі прааналізаваны канстытуцыйныя палажэнні, якія азначалі статус і кампетэнцыю Вярхоўнага Савета, а таксама патрабаваннi дзеючай Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь і Закона «О нормативных правовых актах Республики Беларусь» да актаў заканадаўства. У выніку Суд прыйшоў да вываду аб неабходнасці аднясення пастаноў Вярхоўнага Савета нарматыўнага характару да заканадаўчых актаў.

Канстытуцыйным Судом вызначана наяўнасць прабелу ў заканадаўстве ў частцы вызначэння месца пастаноў Вярхоўнага Савета ў сістэме нарматыўных прававых актаў Рэспублікі Беларусь і іх юрыдычнай сілы.

У сувязі з гэтым Канстытуцыйны Суд прапанаваў Палаце прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь унесці адпаведныя змяненні і дапаўненні ў Закон Рэспублікі Беларусь «О нормативных правовых актах Республики Беларусь».

Па меркаванню Канстытуцыйнага Суда, адпаведнае заканадаўчае рэгуляванне дапаможа забяспечыць належную абарону правоў і свабод грамадзян, правоў і абараняемых законам інтарэсаў арганізацый, а таксама прытрымлівацца прынцыпу прававой дакладнасці.